Dag 22: Victoria Falls

Mijn vijfde en laatste land van deze reis is vandaag aan de beurt: Zimbabwe. Vanuit Kasane in Botswana is het maar een paar minuutjes rijden naar de grens. De stempel in mijn paspoort om Botswana uit te komen stond er zo in. Bij de stempel om Zimbabwe in te komen duurde het iets langer. De paspoorten werden ingenomen en er werd helemaal met de hand een visum gemaakt. Dat nam wat tijd in beslag maar uiteindelijk werd iedereen moeiteloos toegelaten tot het land. Bij het activiteitencentrum in Vic Falls waar we eerst heen gingen kregen we een video te zien met alle coole excursies die je kon doen, waaronder een helikoptervlucht over de Victoria watervallen. Ik heb ook al een scenic flight over de Okavango Delta gemaakt, maar dit is zo'n unieke belevenis. Die mag ik gewoon niet missen! Enig probleem was de prijs: $140 voor 12 minuten vliegen plus nog eens $12 entrance fee tot het nationaal park. Mij mij waren er nog 7 anderen die zo'n vlucht wel iets leek, maar de prijs veel te hoog vonden. Tom besloot een goed woordje te gaan doen en zei dat we $100 per persoon wilden betalen of anders helemaal niets. De meneer schrok zich een hoedje en moest even met de baas bellen. Even later kwam hij terug met een bod van $105. Lager kon hij niet gaan. Toch $35 voordeel eruit gesleept dus gauw boeken! Morgen meer...

Eerst door naar de immense Victoria Falls, waar de Zambezi rivier haar water met veel geweld honderd meter omlaag laat vallen. Vanaf de ingang leidde een pad je langs zestien uitkijkpunten over de Falls, die de grens vormt tussen Zimbabwe en Zambia. Er werd gewaarschuwd om een poncho mee te nemen want je kon een beetje nat worden van de nevel. Natuurlijk zat bij Gijsje de poncho weer ergens helemaal onder in de backpack verstopt. Ik dacht: 'dan maar zonder poncho, die nevel zal wel meevallen.' Fout gedacht... De Victoria Falls heten niet voor niks "Mosi-oa-Tunya", wat betekent 'de rook die dondert'. Doordat er zoveel water met zoveel kracht honderd meter naar beneden stort ontstaan er enorme nevelwolken die tientallen meters de lucht in worden geblazen en vervolgens in de vorm van een goeie regenbui weer naar beneden komt. Jippie! Ik was niet een beetje nat, maar gewoon klets en kletsnat! Maar 't is hier 30 graden dus alles is zo droog. En met het uitzicht en de schitterende omgeving hoor je mij niet klagen. Voor dit uitzicht wil ik wel uren in de 'regen' staan.

We hebben een paar uur doorgebracht bij de watervallen en zijn daarna doorgereden naar het hotel. De rest van de middag waren we vrij en 's avonds gingen we voor de laatste keer met z'n allen uit eten omdat voor de meesten de tour hier stopt. We gingen eten bij Mama Africa. Stroomuitval schijnt hier heel normaal te zijn. Ook vandaag was het raak. Van de kaart, die al niet uitgebreid was, kon nog eens de helft afgestreept worden omdat het niet mogelijk was om klaar te maken vanwege de stroomuitval. Alles wat ik wilde ging vandaag niet. De keuze was dus bij iedereen zo gemaakt. Tot overmaat van ramp ging iedereen daarna nog eens naar de bar. Ik wilde terug naar het hotel alleen werd me dat wat lastig gemaakt. Ik werd aan m'n armen meegesleurd. Ik moest en zou meegaan. Nou, vooruit dan maar. Deze avond was ik door Kristin geadopteerd. Eerst gaf ze me een Springbok (borreltje) en daarna ging ze me leren dansen. Erg aardig en bedankt Kristin, maar ik zal nog heel wat lessen en cursussen moeten volgen wil ik een beetje van de vloer komen! :)